نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 312
همانا آنان كه ايمان آوردند و عمل صالح كردند زود است بنهد براى ايشان خداوند مهربان دوستى را (96) جز اين نيست كه روانش گردانيديم بر زبان تو تا بشارت دهى بدان پرهيزكاران را و بترسانى بدان قومى سرسخت را (97) و بسا نابود كرديم پيش از ايشان قرنهايى آيا احساس مىكنى از ايشان كسى را يا مىشنوى براى ايشان آوازى را (98) 20- سورة طه بنام خداوند بخشاينده مهربان طه (1) نفرستاديم بر تو قرآن را تا رنج برى (2) جز يادآوريى براى آنكه مىترسد (3) فرستادنى از آنكه آفريد زمين و آسمانهاى افراشته را (4) خداوند مهربان به عرش پرداخت (يا بر عرش استيلا يافت) (5) وى را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و آنچه ميان آنها و آنچه زير خاك است (6) و اگر بلند گويى سخن را همانا او مىداند نهان و نهانتر را (7) خدا نيست خدايى جز او وى را است نامهاى نكو (8) و آيا رسيده است به تو داستان موسى (9) هنگامى كه ديد آتشى پس گفت به خاندان خويش درنگ كنيد كه من يافتم آتشى را شايد بيارم شما را از آن اخگرى (گيرانهاى) يا بيابم بر آتش راهنمايى را (10) پس هنگامى كه بيامدش خوانده شد اى موسى (11) همانا منم پروردگار تو پس درآور كفشهاى خويش را كه تويى بر درّه مقدّس طُوى (12)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 312