نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 414
آيا نبينى خدا فرو مىبرد شب را در روز و فرو مىبرد روز را در شب و رام كرد مهر و ماه را هر كدام روان است بسوى سرآمدى نامبرده و آنكه خدا است به آنچه مىكنيد آگاه (29) اين بدان است كه خدا است حقّ و هر چه خوانند جز او باطل است و آنكه خدا است مهتر بزرگ (30) آيا نديدى كشتى روان است در دريا به نعمت خدا تا بنماياند شما را از آيتهايش همانا در اين است آيتهايى براى هر شكيبايى سپاسگزار (31) و هر گاه فراگيردشان موجى چون تودههاى ابر خوانند خدا را پاكدارنده برايش دين را و هنگامى كه رهانيدشان بسوى خشكى از ايشان است ميانهروى و نستيزد با آيتهاى ما جز هر پيمانشكنى ناسپاس (32) اى مردم بترسيد پروردگار خود را و بترسيد از روزى كه بىنياز نگرداند پدرى از فرزند خويش و نه فرزندى كه بىنياز كند از پدر خود چيزى را همانا وعده خدا است حقّ پس نفريبد شما را زندگانى دنيا و نفريبد شما را به خدا فريبنده (سرگرمى) (33) همانا خدا نزد او است علم ساعت و فرود آورد باران را و داند آنچه را در زهدانها است و نداند كسى چه چيز فراهم مىآورد فردا و نداند كسى به كدام زمين مىميرد همانا خدا است داناى آگاه (34)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 414