نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 416
و اگر بينى هنگامى كه گنهكاران سرافكندگانند نزد پروردگارشان پروردگارا ديديم و شنيديم پس برگردان ما را تا بكنيم كارى شايسته همانا مائيم يقيندارندگان (12) و اگر مىخواستيم هر آينه مىداديم به هر كس رهبريش را و ليكن استوار گشت سخن از من كه همانا پر سازم دوزخ را از پريان و مردم همگى (13) پس بچشيد بدانچه فراموش كرديد رسيدن را به روزتان اين همانا ما فراموشتان كرديم و بچشيد عذاب دوزخ را بدانچه بوديد مىكرديد (14) جز اين نيست كه ايمان آرند به آيتهاى ما آنان كه هر گاه يادآورى شوند بدانها بيفتد سجدهكنان و تسبيح گويند به سپاس پروردگار خويش و ايشانند كبرناورزندگان (15) دورى گزيند پهلوهاى ايشان از خوابگاهها خوانند پروردگار خويش را بيمى و اميدى و از آنچه روزيشان داديم ببخشند (16) پس نمىداند كسى چه نهان شده است براى ايشان از روشنىچشم پاداشى بدانچه بودند مىكردند (17) پس آيا آنكه مؤمن است مانند آنى است كه نابفرمان است نيستند يكسان (18) اما آنان كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند پس ايشان را باغستان جايگاه پيشكشى بدانچه بودند مىكردند (19) و اما آنان كه نافرمانى كردند پس جايگاه ايشان است آتش هر گاه خواهند برون آيند از آن بازگردانيده شوند در آن و گفته شود براى ايشان بچشيد عذاب آتشى را كه بوديد بدان تكذيب مىكرديد (20)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 416