نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 464
و نمودار شد براى ايشان بديهاى آنچه فراهم كردند و بگرفتشان آنچه بودند بدان تمسخر مىكردند (48) و هر گاه رسد انسان را رنجى بخواند ما را تا گاهى كه دهيمش نعمتى از ما گويد جز اين نيست كه داده شدمش به دانشى بلكه آن است آزمايشى و ليكن بيشترشان نمىدانند (49) همانا گفتندش آنان كه پيش از ايشان بودند پس بىنياز نكرد از ايشان آنچه بودند فراهم مىكردند (50) پس رسيد بديشان زشتيهاى آنچه دست آوردند و آنان كه ستم كردند از ايشان زود است رسدشان زشتيهاى آنچه دست آوردند و نيستند به عجزآرندگان (51) آيا ندانستند كه خدا فراخ گرداند روزى را براى هر كه خواهد و تنگ كند همانا در اين است آيتهايى براى قومى كه ايمان آرند (52) بگو اى بندگان من كه اسراف كرديد بر جان خويش نوميد نباشيد از رحمت خدا همانا خدا بيامرزد گناهان را همگى همانا او است آمرزگار مهربان (53) و بازگرديد بسوى پروردگار خويش و تسليم شويد برايش پيش از آنكه بيايد شما را عذاب سپس يارى نشويد (54) و پيروى كنيد بهتر آنچه را فرستاده شد بسوى شما از پروردگار شما پيش از آنكه بيايد شما را عذاب ناگهان و شما ندانيد (55) كه گويد كسى دريغ بر آنچه كوتاه آمدم در باره خدا و هر آينه بودم من از مسخرهكنندگان (56)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 464