نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 468
پروردگارا و درآور ايشان را بهشتهاى جاودانى كه نويد دادى بديشان و آنان كه شايسته شدند از پدران ايشان و همسران ايشان و فرزندان ايشان كه تويى همانا عزتمند حكيم (8) و دورسازشان از بديها و آن را كه از بديها دور ساختى آن روز همانا رحمتش آوردى و اين است آن رستگارى بزرگ (9) همانا آنان كه كفر ورزيدند بانگ داده شوند كه همانا خشم خدا بزرگتر است از خشم شما خويشتن را گاهى كه خوانده مىشديد بسوى ايمان پس كفر ورزيديد (10) گفتند پروردگارا مىراندى ما را دو بار و زنده ساختى ما را دو بار پس اعتراف كرديم به گناهان خويش آيا هست بسوى بازگشت راهى (11) اين بدان است كه هر گاه خوانده مىشد خدا به تنهايى كفر مىورزيديد و اگر شركورزيده مىشد بدو مىگرويديد پس حكومت از آن خداى برتر بزرگ است (12) او است آنكه بنمايد به شما آيتهاى خويش را و فرستد براى شما از آسمان روزيى و يادآور نشود مگر آنكه بازگشت كند (13) پس بخوانيد خدا را پاكدارنده برايش دين را و اگر چه ناخوش دارند كافران (14) بلند پايگاهها دارنده عرش فرستد روح را از امر خويش بر هر كه خواهد از بندگان خويش تا بترساند از روز ملاقات (15) روزى كه ايشان نمودارند نهان نماند بر خدا از ايشان چيزى از آن كيست پادشاهى در آن روز از آن خدا است يكتاى چيرهجوى (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 468