نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 477
41- سورة فصلت بنام خداوند بخشاينده مهربان حم (1) فرستادنى است از خداوند بخشنده مهربان (2) كتابى است جدا گرديده است آيتهايش قرآنى عربى براى گروهى كه بدانند (3) نويددهنده و بيمدهنده پس روى برتافتند بيشتر ايشان پس نمىشنوند (4) و گفتند دلهاى ما در پوششهايى است از آنچه مىخوانيد ما را بدان و در گوشهاى ما است سنگينى و ميان ما و تو است پردهاى پس عمل ميكن كه مائيم عملكنندگان (5) بگو همانا منم بشرى مانند شما وحى مىشود بسويم كه خداى شما خداى يكتا است پس استقامت كنيد بسويش و آمرزش از او خواهيد و واى بر مشركان (6) آنان كه نمىدهند زكات را و ايشانند به آخرت كافران (7) همانا آنان كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند ايشان را است مزدى بىمنّت (يا بىپايان) (8) بگو آيا شما كفر مىورزيد بدانكه بيافريده است زمين را در دو روز و قرار دهيد برايش همتايانى اين است پروردگار جهانيان (9) و نهاده است در آن لنگرهايى از فراز آن و بركت نهاده است در آن و مقرّر گردانيد در آن روزيهايش را در چهار روز يكسان (برابر) براى پرسشكنندگان (10) سپس پرداخت به آسمان و بود آن دودى پس گفت بدان و به زمين بيائيد خواه و ناخواه گفتند آمديم فرمانبرداران (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 477