نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 486
اين است آنچه نويد داد خدا بندگانش را آنان كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند بگو نپرسم شما را بر آن مزدى جز دوستى را در نزديكان (خويشاوندان) و آنكه فراهم كند نيكى را بيفزائيمش در آن نكويى را همانا خداوند است آمرزنده سپاسگزار (23) يا گويند بست بر خدا دروغى پس اگر خواهد خدا مُهر نهد بر دلت و نابود كند بيهده را و درست كند (راست آرد) درست را به سخنان خويش همانا او دانا است بدانچه در سينهها است (24) و او است آنكه پذيرد توبه را از بندگان خويش و درگذرد از بديها و داند آنچه را مىكنيد (25) و مىپذيرد از آنان كه ايمان آوردند و كردار نيك كردند و بيفزايدشان از فضل خويش و كافران را است عذابى سخت (26) و اگر فراخ گرداند خدا روزى را براى بندگان خويش هر آينه سركشى كنند در زمين و ليكن فرستد به اندازه هر چه خواهد همانا او است به بندگان خويش آگاه بينا (27) و او است آنكه فرستد باران را پس از آنچه نوميد شدند و گستراند رحمت خويش را و او است سرپرست ستوده (28) و از آيتهاى او است آفرينش آسمانها و زمين و آنچه گسترانيد در آنها از جنبندگان و او است بر گردآوردن آنان گاهى كه خواهد توانا (29) و آنچه به شما رسد از پيش آمدها پس به چيزى است كه فراهم كردند دستهاى شما و درگذرد از بسيارى (30) و نيستيد شما به عجزآرندگان در زمين و نيست شما را جز خدا يار و نه ياورى (31)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 486