نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 527
همانا آنان كه ايمان نيارند به آخرت نامند فرشتگان را به نام (ناميدن) ماده (27) نيستشان بدان دانشى پيروى نكنند جز گمان را و همانا گمان بىنياز نگرداند از حقّ چيزى را (28) پس روى برتاب از آنكه روى گردانيد از ياد ما و نخواست جز زندگانى دنيا (29) اين است اندازه رسيدنشان به دانش همانا پروردگار تو داناتر است بدانكه گم شود از راهش و او است داناتر بدانكه راه يافت (30) و خدا را است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا پاداش دهد آنان را كه بد كردند بدانچه كردند و پاداش دهد آنان را كه نكو كردند به نكويى (31) آنان كه دورى گزينند گناهان بزرگ را و ناشايستهها را (پردهدريها را) جز انديشه گناه (يا گناه خرد) همانا پروردگار تو پهناور است آمرزش او و او داناتر است به شما گاهى كه پديد آورد شما را از زمين و گاهى كه شما نهان بوديد در شكمهاى مادران خويش پس خويشتن را نستائيد (پاك نشمريد) او است داناتر بدانكه پرهيز كرد (32) آيا ديدى آن را كه روى برتافت (33) و بخشيد اندكى و خوددارى كرد (34) آيا نزد او است علم ناپيدا پس او مىبيند (35) يا آگهى داده نشد بدانچه در نامههاى موسى است (36) و ابراهيم كه وفا كردار است (37) كه برندارد هيچ گنهبارى بار دگرى را (38) و آنكه نيست انسان را جز آنچه بكوشد (يا بدود) (39) و آنكه كوشش او زود است ديده شود (40) پس پاداش داده شودش پاداش رساتر (41) و آنكه بسوى پروردگار تو است پايان (42) و آنكه او است كه بخندانيد و بگريانيد (43) و آنكه او است كه ميرانيد و زنده ساخت (44)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 527