نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 555
و گاهى كه گفته شود بديشان بيائيد آمرزش خواهد براى شما پيمبر خدا بازگردانند سرهاى خويش را و بينيشان بازمىدارند (يا دورى گزينند) و ايشانند كبرورزندگان (5) يكسان است بر ايشان چه آمرزش خواهى براى ايشان يا آمرزش نخواهى براى ايشان هرگز نيامرزدشان خدا همانا خدا هدايت نكند گروه نافرمانان را (6) آنانند كه گويند انفاق نكنيد بر آنان كه نزد پيمبر خدايند تا پراكنده شوند و خدا را است گنجهاى آسمانها و زمين ليكن منافقان درنيابند (7) گويند اگر بازگشتيم بسوى شهر همانا برون راند گرامىتر (عزيزتر) از آن خوارتر را و از آنِ خدا است عزّت و از آن پيمبرش و از آن مؤمنان و ليكن منافقان نمىدانند (8) اى آنان كه ايمان آورديد سرگرمتان نسازد خواستههاى شما و نه فرزندان شما از ياد خدا و آنكه بكند اين را پس آنانند زيانكاران (9) و بدهيد از آنچه روزى داديم شما را پيش از آنكه آيد يكى از شما را مرگ پس گويد پروردگارا كاش پس مىانداختى مرا تا سرآمدى نزديك تا تصدّق كنم و بشوم از شايستگان (10) و هرگز پس نيندازد خدا جايى را گاهى كه بيايد سرآمدش و خدا آگاه است بدانچه مىكنيد (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 555