نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 86
و خدا داناتر است به دشمنان شما و بس است خدا سرپرستى و بس است خدا ياورى (45) از آنان كه جهودند گروهى برمىگزيند گردانند سخنان را از جايهايش و گويند شنيديم و نافرمانى كرديم و بشنوان ناشنوايى را و رعايت كن ما را به گردانيدن زبانهاى خويش و ستيزگى در دين و اگر آنان مىگفتند شنيديم و فرمان برديم و بشنوان و مهلت ده ما را هرآينه بهتر بود ايشان را و درستتر ليكن دورشان كرد خدا به كفرشان پس ايمان نيارند جز اندكى (46) اى آنان كه داده شديد كتاب را ايمان آريد بدانچه فرستاديم تصديقكننده آنچه با شما پيش از آنكه واژگون كنيم رويهايى را پس بازگردانيمشان به سوى پشت يا دور سازيم آنان را چنان كه دور ساختيم ياران شنبه را و بوده است كار خدا شدنى (47) همانا خدا نمىآمرزد كه شرك بدو ورزيده شود و مىآمرزد هر چه كمتر از آن باشد براى هر كس كه خواهد و هر كه شرك ورزد به خدا همانا دروغ بسته است گناهى بزرگ را (48) آيا نديدى آنان را كه خويشتن را ستايند (پاك شمرند) بلكه خدا ستوده دارد (پاك كند) هر كه را خواهد و ستم نشوند به اندازه رشتهاى كه ميان هسته خرما است (49) بنگر چگونه بر خدا دروغ مىبندند و بس است آن گناهى آشكار (50) آيا نبينى آنان را كه داده شدند بهرهاى را از كتاب ايمان آرند به جبت و طاغوت و گويند بدانان كه كفر ورزيدند كه اينان رهبرندهترند از آنان كه ايمان آوردند راه را (51)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 86