84- و ياد آوريد هنگامى را كه عهد گرفتيم از شما بنى اسرائيل كه خون يكديگر را نريزيد، و بيرون نكنيد يكديگر را از ديار و خانههاى خود؛ پس اقرار كرديد به عهدى كه كرديد و خودتان شهادت مىدهيد و گواه هستيد به اين معاهده. 85- پس با اين عهد و پيمان كه بستيد مىكشيد يكديگر را. و بيرون مىكنيد شما بعضى از طايفه خود را از خانههاى خودشان، (وقتى كه عثمان مىخواست ابو ذر را از مدينه تبعيد كند ابو ذر به عثمان گفت: اين دو آيه را پيغمبر فرموده كه: در شرح حال من و تو است). و پشت به پشت هم مىدهيد كه به آنها بدى و دشمنى كنيد، در صورتى كه اگر آنها اسير دشمن شوند و بياورند نزد شما، فديه مىدهيد و راضى به اسيرى آنها نمى شويد؛ و مىخريد آنها را اما خودتان به آنها چنان مىكنيد و حال اينكه حرام است بر شما بيرون كردن آنها از خانههايشان. آيا ايمان مىآوريد به بعضى از احكام كتاب خدا و كافر مىشويد به بعضى ديگر؟! پس چيست جزاى آنكه چنين كند از شماها؟ جزاى او نيست مگر خوارى در زندگى دنيا، و روز قيامت برگشته مىشويد به سوى سختترين عذابها. و غافل نيست خدا از آنچه مىكنيد. 86- آن گروه، كسانى هستند كه: خريدند زندگى دنيا را به آخرت؛ پس كم نمىشود از ايشان عذاب. و ايشان يارى نمىشوند. و كسى به آنها همراهى نكند. 87- و به تحقيق داديم به موسى كتاب تورات را و از پى او فرستاديم پيغمبران را. و داديم به عيسى بن مريم، معجزهها، و قوت داديم او را به روح القدس كه جبرئيل است. پس اى مردم! آيا هر وقت آمد شما را پيغمبرى كه امر كند به چيزهايى كه ميل به آن نداشت نفسهاى شما تكبر كرديد از قبول اوامر او پس طايفهاى از پيغمبران را تكذيب كرديد و بعضى را كشتيد. 88- و گفتند يهودىها در جواب تو كه: دلهاى ما در غلاف است؛ بلكه لعنت كرده است خدا ايشان را به سبب كفرشان. و كم است در ميان ايشان ايمان آورنده.