نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 263
16- و ما قرار داديم در آسمان برجهايى را و زينت داديم ما آسمان را به ستارگان درخشنده از براى نظر كنندگان. 17- و حفظ كرديم ما آسمان را از هر شيطان رانده شدهاى. 18- مگر آن شيطانى كه بخواهد به دزدى گوش كند سخن ملائكه را در آسمان. پس، از پى درآيد او را ستاره شهاب آشكارا و او را براند. 19- و زمين را پهن كرديم بر روى آب و انداختيم در زمين، كوههاى بلند محكم را. و رويانيديم ما در آن زمين از هر چيزى سنجيده به ميزان حكمت. 20- و قرار داديم در آن زمين، وسائل معيشت و زندگانى براى شما و حيوانات اهلى و غيره كه شما روزى آنها را نمىدهيد؛ خدا روزى دهد ايشان را. 21- و نيست هيچ چيزى مگر نزد ماست خزانههاى آن. و نمىفرستيم آن چيز را از خزينه قدرت خود مگر به اندازه معينى. 22- و فرستاديم ما بادها را آبستن كننده گياهها و درختان. و فرستاديم ما از آسمان آب را، و سيراب كرديم ما شما را از آن آب. و شما خزينهدار آن آب نبوديد. 23- و البته ما زنده مىكنيم و ما مىميرانيم و ماييم وارثان خلايق بعد از فناى ايشان. 24- و دانستيم از پيش گذشتگان شما را و دانستيم از پى درآيندگان شما را. 25- و پروردگار تو البته جمع مىكند همه ايشان را در قيامت؛ چون كه خدا درستكار و داناست. 26- و خلق كرديم ما انسان را از گل خشكى كه چون دست بر آن زنند صدا كند؛ ساختيم آن را از لجن نرم. 27- و جن را خلق كرديم پيش از آفريدن انسان از آتش بىدود و لطيف. 28- و چون گفت پروردگار تو از براى ملائكه كه: من خلق كنندهام انسان را از گل خشك شدهاى كه از لجن نرم است. (مطابق آياتى كه در خلقت انسان است اصل آدم از خاك است كه گل شد و ماند مدتى تا لجن شد، بازماند تا خشك شد؛ پس از آن روح در او دميده شد. و علت اين تحولات در اصل خلقت را خالق حكيم داند). 29- وقتى كه درست كردم آدم را و دميدم در او از روح خودم بيفتيد شما اى ملائكه! از براى او در حالت سجده. 30- پس سجده كردند او را ملائكه همگى. 31- مگر شيطان كه ابا و امتناع كرد از اينكه با سجده كنندگان باشد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 263