نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 290
76- و البته نزديك بود مشركين اهل مكه كه بىآرام كنند تو را از زمين مكه به سبب دشمنى، تا اينكه بيرون كنند تو را از آن؛ و در آن هنگام، درنگ نمىكردند بعد از تو مگر زمانى اندك و هلاك مىشدند. 77- اين سنتى است كه قرار داديم ما براى كسانى كه فرستاديم پيش از تو از پيغمبران خود؛ و نمىيابى از براى سنّت ما تغيير و تبديلى، كه امتان ايشان همين كه پيغمبرشان را از ميان خود بيرون مىكردند ما ايشان را هلاك مىكرديم. 78- برپاى دار نماز را از وقت زوال خورشيد از وسط آسمان و ميل آن به طرف مغرب، تا كمال تاريكى شب؛ (در اين آيه شريفه، وقت نماز اول و نماز آخر از چهار نماز واجب را كه ظهر و عصر و مغرب و عشا است معيّن فرموده). و بخوان نماز صبح را كه نماز صبح در نظر ملائكه شب و روز است؛ (چون وقتى است كه مأمورين شب به آسمان مىروند و مأمورين روز مىآيند). 79- و بعضى از شب را بيدار شو براى نماز شب كه آن نماز، علاوه بر نمازهاى واجب است؛ و عطيهاى است زايد براى تو. اميد است برساند تو را پروردگارت به مقامى پسنديده. 80- و بگو كه: اى پروردگار من! وارد كن مرا در هر امرى ورودى راست و پسنديده. و قرار بده براى من از جانب خود تسلطى در امور، كه يارى كند مرا. 81- و بگو: آمد حق، يعنى: اسلام و رفت باطل، يعنى: شرك و كفر. البته باطل زايل و برطرف شونده است. 82- و مىفرستيم ما از قرآن چيزى را كه آن شفاى بيماريها و رحمت است از براى مؤمنين. و زياد نمىكند آن قرآن، ظلمكنندگان را مگر خسران و هلاكت؛ چون هر چه از آيات قرآن نازل شود تكذيب مىكنند و اثر تكذيب، خسران و هلاكت است. 83- وقتى كه نعمت بخشيم بر انسان، مغرور به نعمت شود و روى بگرداند و دور نمايد خود را از خداى خود. و اگر برسد او را شرّى و محنتى مأيوس و نااميد از فرج باشد. 84- بگو: هر كسى عمل مىكند بر شكل عادت خود از خير و شرّ، آنكه عادت دارد به كفران نعمت، در عملش اثر كفران ظاهر شود. و آنكه شاكر نعمت و اميدوار به رحمت است در كردارش هم اثر شكر هست. پس پروردگار شما داناتر است به كسى كه او راه يافتهتر است بر راه صواب. 85- و سؤال مىكنند تو را از روح، بگو: «روح» از امر پروردگار من و فعل اوست؛ و شما نمىتوانيد پى ببريد به حقايق خلقت؛ چون داده نشده است به شما از علم، مگر مقدار كمى به حد استعدادتان. 86- و اگر بخواهيم ما مىبريم البته آنچه را كه وحى كرديم به سوى تو و قرآن را از سينهها و مصحفها محو مىنماييم؛ پس نمىيابى از براى خود بر ما براى حفظ قرآن وكيلى.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 290