نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 329
82- و رام كرديم براى سليمان از شياطين، آنان را كه فرو مىرفتند در دريا تا جواهر درآورند براى او و كارهاى ديگر براى سليمان مىكردند. و ما شياطين را نگهدار از فرار بوديم. 83- و ايوب وقتى كه خواند پروردگار خود را كه مرا رنجى سخت رسيده و تو بخشندهترين بخشندگانى، 84- اجابت كرديم او را و برديم آنچه به او رسيده از رنج. و داديم به ايوب اهل و اولاد او را؛ (فرزندان او را خدا زنده كرد). و مثل آن فرزندان و اموال را هم به او داديم كه دو چندان شد. آنچه داديم بخششى بود از ما به ايوب و پندى است براى عبادت كنندگان. 85- و اسماعيل و ادريس و «ذو الكفل» همه از صبر كنندگان بودند. 86- و داخل كرديم ايشان را در رحمت خود كه ايشان از نيكوكاران بودند. 87- و ياد كن يونس را وقتى كه بيرون رفت از ميان قوم با غضب؛ (داستان يونس در سوره صافات در آيه 139 بيايد). پس گمان كرد اينكه تنگ نگيريم ما بر او و خواند پروردگار خود را در تاريكى شكم ماهى و قعر دريا و گفت كه: نيست خدايى مگر تو؛ تسبيح مىكنم تو را. البته من از ستمكاران بودم. 88- پس اجابت كرديم ما دعاى يونس را و نجات داديم او را از غم حبس در شكم ماهى. و همچنين نجات مىدهيم ما گروندگان را. 89- و ياد كن اى پيغمبر! زكريا را چون خواند پروردگار خود را كه اى پروردگار من! وا نگذار مرا تنها و بىفرزند و تو بهترين وارثى. 90- پس مستجاب كرديم ما دعاى او را؛ (زكريا اولادش نمىشد در سن كهولت و پيرى تقاضاى اولاد از خدا نمود دعايش مستجاب شد). و بخشيديم به او يحيى را؛ و اصلاح كرديم براى او زن او را كه نمىزاييد و عقيم بود فرزند آورد. البته پيغمبرانى كه ذكر شد همه شتابان در كارهاى نيكو بودند و مىخواندند ما را به جهت رغبت به ثواب و ترس از عقاب؛ و براى ما فروتن بودند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 329