نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 331
102- نمىشنوند مؤمنين آواز جهنم را؛ و ايشان در هر چه بخواهد نفسهاى ايشان جاويدند كه هميشه هر چه آرزو كنند بر ايشان موجود است. 103- اندوهگين نكند ايشان را ترس قيامت و استقبال كنند ايشان را فرشتگان و گويند: اين است روز آن چنانى كه وعده داده مىشديد. 104- روزى كه بپيچيم آسمان را مثل پيچيدن طومارى كه براى نوشتجات است هم چنان كه ابتدا كرديم اول آفرينش را بازگردانيم آن را به صورت اول، كه چنانچه در اول هيچ نبود روز آخر هم نابود كنيم. يا چنان كه روز اول از كتم عدم به عالم وجود آورديم، روز معاد هم از شكم خاك به عرصه شهود آوريم. اين را وعده كرديم وعدهاى كه بر ماست وفاى به آن؛ البته ما انجام دهنده اين كاريم. 105- و نوشتيم در زبور بعد از پند و مواعظ، اينكه: زمين را ارث مىبرند بندگان صالح من، (آنان كه در آخر الزمان با قائم آل محمد (عجل اللَّه- تعالى- فرجه الشريف) باشند). 106- البته در اينكه ذكر شد در هلاك كافران و طاغيان و دولت صلحاى اهل ايمان وسيلهاى است براى رسيدن به مراد براى گروهى كه خدا پرستند. 107- و نفرستاديم تو را اى پيغمبر! مگر رحمتى براى عالميان. 108- بگو: جز اين نيست كه وحى مىشود به من كه خداى شما خداى يگانه است آيا شما قبول كنندهايد توحيد را؟ 109- اگر برگردند از توحيد، بگو: آگاه كردم شما را به طور مساوى و به همه شماها خبر دادم آنچه بايد خبر دهم. و نمىدانم من آيا نزديك است يا دور است آنچه وعده داده مىشويد. 110- البته خدا مىداند گفتار بلند و آشكار را و مىداند آنچه را كه مىپوشانيد. 111- و نمىدانم شايد آن تأخير عذاب آزمايشى است براى شما و برخوردارى است تا روز مرگ. 112- گفت پيغمبر: اى پروردگار من! حكم كن به راستى بين من و كفار. و پروردگار ما مهربان است و يارى از او جوييم بر رد و ابطال آنچه وصف مىكنيد اى مشركين! و به خلاف حق مىگوييد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 331