نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 372
112- نوح گفت در جواب قوم كه: من كار و پيشه ايشان را ندانم كه با قدرند يا بىقدر؛ 113- نيست حساب ثروتمندى يا فرومايگى مردم مگر با پروردگار من، اگر شعور داريد. 114- و نيستم من دور كننده مؤمنين از پيش خود. 115- نيستم من مگر ترساننده آشكار. 116- گفتند كفار: اگر باز نايستى اى نوح! از دعوت به نبوّت خود، البته سنگسار خواهى شد. 117- نوح گفت: اى پروردگار من! قوم من تكذيب كردند مرا؛ 118- بگشا گشايشى براى من و حكم كن ميان من و ايشان و نجات ده مرا و هر كه با من است از ايمان آورندگان. 119- پس نجات داديم نوح را و هر كه با او بود در كشتى كه پر بود از آدميان و حيوانات و لوازم زندگانى آنها. 120- و غرق كرديم بعد از نجات ايشان بازماندگان را. 121- در اين نجات نوح و غرق كردن بقيه مردمان آيت و علامتى است بر قدرت ما؛ و بيشتر ايشان با ايمان نبودند. 122- و البته پروردگار تو اوست نيرومند بر گردن كشان و مهربان بر بندگان. 123- تكذيب كردند قوم عاد پيغمبران را. 124- وقتى كه گفت به ايشان برادر طايفگىشان كه هود بود: آيا نمىپرهيزيد از كفر و طغيان؟ 125- البته من از براى شما پيغمبرى امينم. 126- بپرهيزيد از عذاب خدا و اطاعت كنيد فرمان مرا. 127- و نمىخواهم از شما براى رسالت خود هيچ مزدى. نيست مزد من مگر بر پروردگار عالميان. 128- آيا بنا مىكنيد به هر موضع بلند علامت و بنايى، و بازى كنيد؟ (در آن بناهاى بلند مىنشستند و عبور كنندگان را مسخره مىكردند). 129- و فرا مىگيريد كوشكها و قلعههاى محكم را كه شايد شما جاويد خواهيد بود در آنها؟ 130- و چون حمله بر ضعيفان كنيد جباران سختگيرى نماييد. 131- پس با اين رفتار بد بترسيد از عذاب خدا و اطاعت كنيد فرمان مرا. 132- و بترسيد از آنكه مدد كرد شما را به آنچه مىدانيد و مىشناسيد از انواع نعمتها. 133- مدد كرد شما را به چهارپايان و فرزندان. 134- و باغها و چشمهسارها. 135- من مىترسم بر شما از عذاب روز بزرگ كه قيامت است. 136- گفتند قوم عاد در جواب هود: مساوى است بر ما چه موعظه كنى ما را چه نكنى.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 372