نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 531
50- نيست فرمان ما مگر كلمه واحد كه هر چيز را بخواهيم خلق كنيم گوييم: باش، موجود مى شود؛ مانند چشم بر هم زدن در كمال سرعت. 51- و هلاك كرديم اشباه و امثال شما را؛ پس آيا هست هيچ پند گيرندهاى؟ 52- و هر چه به جا آوردهاند مكتوب است در نامههاى اعمال ايشان. 53- و هر گناه كوچك و بزرگى كه صادر شده است از كسى نوشته شده است در ديوان اعمالشان. 54- البته پرهيزكاران در بهشتها و كنار نهرهاى (از شير و عسل و آب و شراب) باشند. 55- در مجلسى درست و مكانى پسنديده منزلگاه ايشان است نزد پادشاهى كه صاحب قدرت و توانايى است بر هر چيز. سوره الرحمن مشتمل است بر هفتاد و هشت آيه و در مكه نازل شده است به نام خداوند بخشاينده مهربان 1- خداى بخشنده. 2- تعليم كرد به پيغمبر خود قرآن را. 3- و آفريد انسان را. 4- تعليم كرد به انسان نطق و بيان را. (كه از ساير حيوانات به اين خصلت و شرافت ممتاز، و رفع حوائج و كشف ما فى الضميرش به واسطه نطق شود). 5- خورشيد و ماه به حسابى منظّم مىروند. 6- و گياه كوتاه و درختان سايهافكن سجده كنند پروردگار خود را (چون آنچه از زمين رويد در روييدن و نمو نمودن و بروز ساير لوازم طبيعت، خود مطيع فرمان حقند. اين اطاعت، سجده آنهاست). 7- و آسمان را بلند كرد كه زندگانى خاكيان در تنگنا نباشد. و قرار داد براى رفع حوايج بشر سنجش و وزن كردن را كه در دادوستد جنس و قيمت مناسب شود. 8- تا اينكه تجاوز نكنيد در سنجش. 9- و بپا داريد سنجيدن را به عدل؛ و كم نكنيد در سنجش به ترازو جنس را. 10- و زمين را براى آسايشگاه مردم گسترانيد. 11- در آن زمين است ميوهها و درخت خرما كه ميوهاش داراى غلاف، و خودش داراى ليف است. 12- و دانه و تخمها كه صاحب برگ شوند بعد از روييدن از زمين چون گندم و جو و امثال آن از حبوبات در زمين ايجاد نمود. و نيز در زمين است گياههاى خوشبو. 13- پس به كداميك از نعمتهاى پروردگار خود تكذيب مىكنيد. 14- آفريد خدا آدم را از گل خشك مانند گل پخته كوزهگران كه چون دست بر آن زنند صدا كند. 15- و آفريد جن را از آتش به هم آميخته شعلهور بىدود. 16- پس به كداميك از نعمتهاى پروردگار خود تكذيب مىكنيد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ياسرى، محمود جلد : 1 صفحه : 531