خطاب رسيد او را بگيريد و در غل و زنجير كشيد (30) پس در آتش افكنيد (31) آن گاه بزنجيرى كه طولش هفتاد ذرع است دركشيد و در آتش اندازيد (32) چه او بخداى بزرگ ايمان نياورده بود (33) و هرگز فقير را بر سفره طعام نخوانده بود (34) پس امروز هيچ خويش و دوستدارى كه بفريادش رسند ندارد (35) و طعامى جز چرك و كثافت دوزخيان نصيبش نيست (36) و آن طعام را جز اهل دوزخ كسى نميخورد (37) سوگند ياد نميكنم بآنچه مىبينيد (38) و آنچه نمىبينيد (39) همانا اين قرآن وحى و گفتار رسول بزرگوار است (40) و قرآن نيست سخن شاعرى اگر چه اندكى مردم بآن ايمان مىآورند (41) و نيست قرآن گفتار كاهن اگر چه اندكى از مردم متذكر آن ميشوند (42) اين قرآن نازل شده از طرف پروردگار جهانيان (43)