تا از شما بشر هر كه بخواهد در ايمان پيش رود يا باز ماند (37) و هر نفسى در گرو عمليست كه انجام داده است (38) مگر اهل ايمان كه اصحاب راستند (39) آنها در بهشت سؤال مىكنند (40) از احوال گناهكاران (41) چه عمل شما را بدوزخ افكند (42) گويند ما از نماز گزاران نبوديم (43) و نه فقيرى را طعام داديم (44) و با اهل باطل مصاحبت ميكرديم (45) و روز قيامت را منكر بوديم (46) تا آمد ما را مرگ (47) پس در آن روز شفاعت شفيعان در حق آنها پذيرفته نيست (48) پس چرا ايشان از ياد قرآن دورى ميجويند (49) گويا آنها الاغهاى وحشى هستند (50) كه از شير درنده فرار ميكنند (51) بلكه هر يك از آنها ميخواهند كه نامه سرگشادهاى از آسمان بر ايشان نازل شود (52) چنين نيست كه گمان كردهاند بلكه از عذاب آخرت نميترسند (53) چنين نيست كه آنها گمان كردهاند قرآن همه پند و اندرز است (54) پس هر كه ميخواهد بآن پند بگيرد (55) و نميخواهند جز آنكه خدا بخواهد او سزاوار است از براى ترسيدن، او است اهل تقوى و او است آمرزنده گناهان (56)