و شبش را تاريك و روزش را روشن گردانيد (29) و زمين را پس از آن بگسترانيد (30) و بيرون آورد از آن آب و گياه را (31) و كوهها را ستون آن ساخت (32) تا از آن آب و گياه قوت شما و چهار پايانتان برآيد (33) پس چون واقعه بزرگ قيامت پديد آيد (34) آن روز آدمى هر چه از خير و شر كرده بياد آورد (35) و دوزخ براى بينندگان آشكار شود (36) پس هر كس طغيان و سركشى كرده (37) و زندگى دنيا را بر گزيده (38) دوزخ جايگاه اوست (39) و اما آن كس كه ترسيد از حضور در پيشگاه خدا و باز داشت نفس خود را از خواهشها (40) همانا بهشت منزلگاه او است (41)