و سخن لغو و بيهوده نشنوند (11) در آن بهشت چشمهها جاريست (12) و در آن تختهاى بلند مرتبه است (13) و قدحها نهاده شده (14) و بالشهاى لطيف روى يكديگر نهادهاند (15) و فرشهاى فاخر گستردهاند (16) آيا بيشتر نمينگرند كه چگونه آفريده شده است (17) و در خلقت آسمان فكر نميكنند كه پديدار و بلند است (18) و كوهها را نميبينند كه چگونه بر زمين بر افراشته شده است (19) و بر زمين نظر نميكنند چگونه پهن شده (20) اى رسول ما تو پند ده كه وظيفه تو جز اين نيست (21) و تو نگهبان بر آنها نيستى (22) مگر هر كس روى گردانيد و كافر شد (23) خدا او را بعذاب بزرگ معذب كند (24) همانا بازگشت ايشان بسوى ما است (25) آن گاه حساب و جزاى اعمالشان بر ما خواهد بود (26)