بزودى كار او را سخت و دشوار كنيم (10) و دارايى او بىنياز نكند او را چون هلاك شود (11) همانا بر ما است كه خلق را هدايت و رهنمايى كنيم (12) و ملك دنيا و آخرت مخصوص ما است (13) و من شما را از آتشى كه زبانه كشد ميترسانم (14) و در آن آتش نيفتد جز شقىترين خلق (15) همان كسانى كه حق را تكذيب كرده و روى از خدا بر گردانيدند (16) و اهل تقوى و پرهيزكار بزودى از آن آتش دور شود (17) همان كسانى كه مال خود را انفاق ميكنند و پاكى مىجويند (18) و نيست از براى كسى بر او حق نعمتى تا پاداش داده شود (19) مگر آنكه براى خوشنودى خداى خود كه برتر و بزرگتر است (20) و زود باشد كه خوشنود شود (21)