اى اهل ايمان چون يكى از شما را اجل در رسد براى وصيت خود دو شاهد عادل از خودتان يا غير خودتان گواه بگيريد و اگر در سفر، مرگ بشما در رسد آن دو شاهد را نگاه دارند اگر از آنها بد گمان باشند تا بعد از نماز آنان را سوگند دهند كه بحق شهادت ميدهيم و براى شهادت خود هرگز بهايى نميخواهيم هر چند شهادت بر عليه خويشانمان باشد و گواهى خود را براى خدا كتمان نخواهيم كرد و اگر كتمان شهادت كنيم البته از گناهكاران خواهيم بود (106) اگر بر احوال اين دو شاهد اطلاعى حاصل شود كه مرتكب گناهى شدهاند دو شاهد ديگر كه سزاوار باولياء ميت و شهادت باشند بجاى آنها قيام كنند بخدا سوگند ياد نمايند كه شهادت ما راست تر از شهادت آن دو شاهد پيشين است و ما اصلا از حق تجاوز نكرديم و اگر تجاوز نمائيم در اينصورت از ستمكاران باشيم (107)