قوم تو قرآن و آيات خدا را تكذيب كردند و حال آنكه بر حق بود، اى پيغمبر بگو من نگهبان شما نيستم (66) براى هر خبرى كه پيغمبران دادند وقت معينى است و بزودى بر آن دانا خواهيد شد (67) چون طايفهاى را ديدى كه براى طعنه زدن در آيات ما گفتگو ميكنند از آنان دورى بجو تا در سخن ديگر وارد شوند، و چنانچه شيطان فراموشت ساخت پس از آنكه متذكر شدى ديگر با طايفه ستمكاران مجالست نكن (68) نيست بر اشخاص پرهيزكار حساب بد كاران ولى بر آنهاست كه بدان را متذكر سازند شايد پرهيزكار شوند (69) واگذار آنهايى كه دين خود را بازيچه و هوسرانى ساختهاند دنيا آنان را فريب داده تذكر بده بايشان كه هر كس عاقبت گرفتار نتيجه عمل خود ميشود و جز خدا دوست و شفيعى نخواهد بود و هر چه براى رهايى خود از عذاب خدا فدا بدهد از او نپذيرند آنها كسانى هستند كه عاقبت بكيفر كفر خود بعذابى دردناك و بشرابى از حميم جهنم خواهند رسيد (70)