تا تو پيغمبر رحمت در ميان آنها هستى خداوند ايشان را عذاب نخواهد كرد و نيز تا وقتى كه از خطاها و نافرمانى خود پشيمان شده و بدرگاه خدا توبه و استغفار مينمايند آنان را عذاب نميفرمايد (33) و آنها چه كردهاند كه خداوند عذابشان نكند و حال آنكه راه مسجد الحرام را بر بندگان خدا بسته و هيچگونه رابطه دوستى با خدا ندارند چه دوستان خدا فقط مردمان با تقوى هستند و لكن بيشتر آنها از اين معنى بىخبر بوده و آگاه نميباشند (34) و نمازى كه در خانه كعبه و پيرامون آن بجا آورند جز دست افشانى و پايكوبى نيست و خلق را از تقرب بخانه مانع ميشوند پس بجرم آنكه كافر شدهاند بايد عذاب را بچشند (35) كسانى كه كافر شدند اموال خود را انفاق و بذل مينمايند تا راه خدا را بروى بندگان مسدود كنند بزودى اموال خود را بر سر اين خيال باطل از دست داده حسرت آن بر دلهايشان بماند و مغلوب نيز خواهند شد (36)