بياد بياوريد كه وقتى سپاهيان شما دور از مدينه و نزديكى لشكريان دشمن واقع گرديد و اين تصادف اگر بنا بر وعده و قرار قبلى بود بر اثر برخورد بدشمن و خوف و انديشه جنگ فيما بين شما اختلاف حاصل ميگرديد و لكن براى آنكه علم ازلى و قضاى حتمى خداوند صورت پذير شود و هر كس هلاك شدنى است پس از اتمام حجت هلاك شده و هر كه شايسته حيات ابدى و جاويد بآن برسد و محققا خداوند شنوا و داناست (42) و بياد آر اى رسول زمانى كه دشمنانت را در چشم تو و يارانت كم جلوه داديم و اگر ايشان را بيشتر ديده بوديد مرعوب و خائف شده و ترديد راى در عزيمت بجنگ با دشمن پيدا مينموديد اما خدا شما را از شر دشمنان سلامت نگاهداشت و او باسرار درونى و ضمائر خلايق داناست (43) . و ياد بياور كه در موقع تلاقى و برخورد بدشمن آنها را بچشم شما كم جلوه داده و شما را نيز بنظر آنها كمتر از آنچه بوديد مشهود ساختيم تا امر مقدر و قضاى حتمى خداوند انجام گردد و بازگشت تمام كارها بسوى خداست (44).