بر مردم ناتوان و ضعيف و بيماران و كسانى كه فقير بوده و خرج سفر خود و نفقه عائله خويش را ندارند تكليف جهاد نشده و حرجى بر ايشان نيست اگر به نيكوكاران و ساير مومنين براى رضا خدا و پيغمبر نصيحت نموده و آنها را تشويق و هدايت نمايند بر اين نيكويى و خداوند بخشنده و مهربانست (91) . و همچنين بر آن مومنين كه نزد تو ميآيند تا موجبات عزيمت آنها را بجهاد فراهم سازى و مىگويى من مالى كه بتوانم شما را با آن تجهيز نموده و مساعدت كنم ندارم از شدت تأثر و تأسف اشك ميريزند و مراجعت مينمايند كه چرا چيزى ندارند تا در راه خدا انفاق كنند برايشان نيز گناهى بر ترك جهاد نيست (92) . مسئوليت و عقوبت بر كسانى است كه با وجود تمكن مالى و قدرت نزد تو ميآيند و تقاضا دارند كه آنها را از جهاد معاف نمايى و بآن راضى هستند كه چون مخالفين و يا زنان و كودكان در خانه نشسته و بجهاد نروند خداوند بر دل آنها مهر كفر و ظلمت زده و آنها مردم نادانى هستند كه درك حقايق نميكنند (93) هنگامى كه شما فاتحانه از جنگ مراجعت مينمائيد آنها بعذرهاى بيجا ميپردازند بآنها بگو عذر نياوريد ما هرگز بگفتههاى شما ايمان نياوريم خداوند حقيقت حال و اخبار شما را بما اطلاع داده و زود است كه خدا و رسولش كردار شما را بديدهها آشكار سازد تا نزد مومنين رسوا شويد و سپس بسوى خدايى كه داناى غيب و شهود است برميگرديد تا باعمالى كه نمودهايد شما را بينا كند و بكيفر كردارتان برسيد (94)