اى پيغمبر به توبه كنندگان و خداپرستان و شكرگذاران و روزه داران و نمازگذارانى كه با خشوع كامل راكع و ساجد هستند و كسانى كه امر بمعروف و نهى از منكر نموده و حدود الهى را پاس ميدارند بشارت بده كه بثواب و سعادت ابدى خواهند رسيد (112) . نبايد پيغمبر و كسانى كه ايمان آوردهاند براى مشركين از خداوند طلب مغفرت و آمرزش نمايند هر چند كه از نزديكان و خويشانشان باشند پس از آنكه براى آنها مسلم و ثابت شود كه آن منسوبين و خويشان از دشمنان خدا و اهل جهنم و آتش هستند (113) . و اگر ابراهيم براى آزر پدر تربيتى خود از خداوند طلب مغفرت كرده براى آن بود كه وعده داده بود ايمان آورده و از شرك بپرهيزد و چون دانست كه او دشمن خدا است از او بيزارى جست چون كه ابراهيم شخصى بود بسيار بردبار و خدا ترس (114)