و هيچ مال كم و يا زيادى را در راه خداوند انفاق نميكنند و هيچ راه و وادى را طى نمى نمايند مگر آنكه در نامه اعمالشان نوشته ميشود تا خداوند به بهتر از آنچه كردهاند بايشان اجر و جزا مرحمت فرمايد (121) . مؤمنين نبايد همگى بيرون رفته و رسول خدا را تنها بگذارند و بايد از هر قبيله و طائفهاى جمعى براى جنگ و جهاد و گروهى هم براى آموختن علم و تحكيم مبانى دين نزد رسول مهيا باشند و پس از بازگشت دانشى را كه فرا گرفتهاند بقوم خود بياموزند تا شايد آنها نيز خدا شناس و پرهيزكار شده و از نافرمانى حذر كنند (122)