و همين كه آدمى را پس از تنگى و عسرت نعمتى بچشانيم ميگويد شدائد و محنت من بپايان رسيده و مغرورانه شادى مينمايد و بتفاخر بين ديگران سرگرم ميشود (10) مگر كسانى كه صبر و بردبارى نموده و اعمال پسنديده پيشه خود سازند براى آنها مغفرت و آمرزش مزد بزرگى است (11) اى پيغمبر مبادا برخى از آنچه كه بتو وحى مينمائيم بمردم نرسانى و از گفتار منافقين دلتنگ شوى كه ميگويند اگر اين شخص پيغمبر است چرا از خداوند تمناى گنج و مالى نميكند و يا آنكه چرا فرشته آسمانى همراه او نيست وظيفه شما نصيحت و اندرز خلق است و خدايت حاكم و نگهبان همه اشياء ميباشد (12) آيا منافقين و كفار افترى و تهمت ميزنند و مدعى هستند كه اين قرآن از طرف خدا نيست و خود آن را ترتيب دادهاى بآنها بگو اگر راست مىگوييد شما و ياران و بزرگان عرب دست بدست هم داده و ده سوره مانند اين قرآن بياوريد (13)