چنين است سختگيرى پروردگارت وقتى كه بخواهد قرى و ديار ستمكاران را ويران كند انتقام و مؤاخذه او بسيار شديد و دردناك است (102) در اين امر هلاك و نابودى آيت و عبرتى است براى كسى كه از عذاب روز جزا بترسد و آن روز محشر و روزى است كه تمام خلايق جمع شده و جزاى اعمال خود را در آن روز مىبينند (103) و ما آن روز را (قيامت را) عقب نمياندازيم مگر مدت معينى كه در علم ازلى خود مقرر نمودهايم (104) آن روز كه ميرسد كسى جز باجازه خداوند سخن نميگويد و در آن روز خلايق يا تيره بخت و شقى هستند يا آنكه سعادتمند و خوشوقت خواهند بود (105) اما تيرهروزان شقى را در آتش دوزخ درافكنند در حالى كه ناله و آه حسرت از دل برون كنند (106) و در آن آتش ابدى و جاويد هستند تا وقتى كه آسمانها و زمين باقى مىباشند مگر آنكه اراده حق بر نجاتشان تعلق بگيرد زيرا خداوند هر چه بخواهد ميكند (107)