همين قرآنست كه ميتواند كوهها را برفتار وادارد و اراضى را بپيمايد و يا آنكه مردهها را بسخن در آورد بلكه همه فرمان و امر مختص بذات پروردگار است و كسانى كه ايمان آوردهاند هرگز نااميد نبايد بشوند زيرا اگر خداوند خواسته باشد جمله عالم و همه مردم را هدايت ميفرمايد و پيوسته مردمى كه كافر شدهاند بكيفر آنچه كه كردهاند بايد سركوبى شوند يا آنكه بزودى مصيبتى بر ديار و خانههاى ايشان فرود آيد تا وعده هلاك آنها از طرف خداوند برسد و محققا خداوند خلف وعده نميفرمايد (31) پيغمبران پيش از ترا هم اين مردم استهزاء ميكردند و ما بآن كافران فرصت و مهلتى ميداديم سپس آنها را بعقوبت ميگرفتيم آنها چه عقوبت بسيار سخت (32) كيست آن كسى كه نگهبان هر شخصى و كارهاى او باشد (جز خدا) و براى خويش خدايانى جعل و شريك پروردگار نمودند. اى پيغمبر بآنها بگو بخدايان خود نامگذارى كنيد آيا شما ميخواهيد خدا را بچيزهايى كه ميداند آگاه سازيد و يا آنكه بظاهر چيزى مىگوييد؟ و آيا اين حيلههاى كفار در نظرشان زيبا آمده و از راه مستقيم بازمانده و منحرف شدهاند هر كه را خدا گمراه كند ديگر رهبر و هدايت كننده نخواهد داشت (33)