و تصور نكنيد كه خداوند از كردار ستمكاران بيخبر است كه هم چنان گستاخ ظلم و تعدى مينمايند و كيفر نميبينند خداوند مجازات آنها را بتأخير انداخته براى آن روزى كه تمام چشمها نگران و حيرانست (42) در آن روز آن ستمكاران شتابان و حيران سرها را ببالا كرده و چشمهايشان بيحركت و واله مانده و دلهاى مضطرب و نگرانى دارند (43) اى پيغمبر مردم را از شدت عذاب آن روزى كه بايد بكيفر اعمال خود برسند بيم ده و بترسان و بآنها بگو كه ستمكاران در آن روز ميگويند خداوندا رسيدگى بحساب و مجازات ما را بتأخير افكن تا دعوتت را پذيرفته و از رسولانت پيروى كنيم و ترك ظلم و عناد نمائيم، بايشان بگو آيا شما قسم نميخوريد كه ما هرگز دچار زوال و نابودى نميشويم؟ (44) شما مردمى ظالم بوديد كه در منزلهاى ستمگران پيش از خود مسكن نموده و با آنكه ديده بوديد كه ما بدست قدرت و خشم چه معاملهاى با آنها كرده و سرگذشت آنها را بعنوان نمونه و مثل بشما يادآور شديم (45) كه چگونه حيله- گرى و مكر و سياست مينمودند ولى مكر ايشان در برابر خداوند هيچ و بىاثر بود هر چند بنيرنگ خويش كوهها را از جاى برميكندند (46)