فرمود خداوند كه از دو تا پرستى بپرهيزيد او خدايى يگانه است و بايد از من بترسيد (51) آنچه در آسمانها و زمين است ملك خداست و دين و پيروى از حق مختص ذات پروردگار است آيا جز خداوند كسى شايسته تبعيت و تقوى و پرهيزكارى هست (52) هر نعمت كه بشما ميرسد از عنايات خداوند است زيانى كه بشما روى دهد بسوى خدا پناه ميبريد (53) و چون رفع زيان و دفع بلا شد جمعى از شما بخداى خود شرك آورده و كفران نعمت مينمائيد (54) بآنچه بايشان عطا نمودهايم كفران ميورزيد الحال باين حيات عاريتى و كامرانى موقت دنيا سرخوش باشيد تا بزودى مرگ فرا رسد و بكيفر اعمال خود واقف و آگاه شويد (55) از آنچه بايشان عنايت نمودهايم براى بتهاى خود بهره و نصيبى مقرر ميدارند بخدا قسم از اين عقايد باطله و دروغهايى كه مىبافند بازخواست خواهند شد (56)