حج در ماههاى معينى است و بر هر كه حج واجب شود بايد با زنان نزديكى ننمايد و دروغ نگويد و نزاع با كسى نكند و هر گاه كار نيك كند خداوند ميداند او را و توشه برگيريد و بهترين توشه آخرت پرهيزكارى است و از مخالفت من بپرهيزيد اى مردمان باهوش (197) بأسى نيست بر شما كه در هنگام حج تحصيل معاش كنيد و از فضل خدا روزى طلبيد و زمانى كه از عرفات برگشتيد در مشعر الحرام ذكر خدا گوئيد و بياد آوريد او را چنانچه شما را بعد از گمراهى براه هدايت راهنمايى كرد (198) و كوچ كنيد از همان مكانى كه مردم كوچ مينمودند و از خداوند طلب آمرزش نمائيد كه او آمرزنده و مهربانست (199) و هر گاه اعمال حج را بجا آورديد مانند آنكه پدرانتان را ياد ميكنيد خدا را ياد كنيد بلكه ياد نمودن شما خدا را بيشتر از ياد پدرانتان باشد بعضى از مردم فقط آرزوى متاع دنيا را از خدا مينمايند و ايشان را از نعمت آخرت بهره و نصيبى نباشد (200) و بعضى ديگر گويند خدا يا نعمت دنيا و آخرت را نصيب ما گردان و ما را از آتش جهنم نگاه بدار (201) براى هر يك از آن دو طايفه نتيجه و نصيب اعمالشان خواهد بود و خداوند بزودى بحساب بندگان رسيدگى ميفرمايد (202)