ابراهيم بآذر درود فرستاد و گفت چون خداى من بمن كمال شفقت دارد بزودى از پيشگاه خداوند آمرزش ترا مسئلت خواهم نمود (47) من از شما و آنچه كه مى پرستيد دورى جسته و پروردگار خود را ميخوانم و اميدوارم كه خداوند مرا شقى و بد عاقبت نفرموده و از لطف خود محروم ننمايد (48) همين كه از آن مردم و معبودشان دورى نمود ما هم از راه لطف و كرم خود اسحق و يعقوب را باو بخشيده و همه آنها را نبوت عطا كرديم (49) و از مراتب لطف خود ايشان را بهرهمند ساخته و بايشان زبانى راستگو داديم كه بلند مرتبه و عاليقدر شدند (50) و نيز در كتاب خود شرح حال موسى را بيان كن كه يكى از بندگان مخلص بوده و برسالت و نبوت بر مردم برگزيده شده (51)