زنهايى كه طلاق داده شدند بايد تا سه پاكى كه بر آنان بگذرد از شوهر كردن خوددارى كنند و حلال نيست آنچه خداوند در رحم آنها آفريده پوشيده بدارند اگر ايمان بخدا و روز قيامت دارند و شوهران آنان در زمان عده حق دارند باز بزنى خود برگردانند ايشان را اگر نيت خير و سازش دارند و زنان را بر شوهران حقوق مشروعى است چنانچه شوهران را بر زنان هست ولى مردان را بر زنان برترى است و خدا توانا و داناست بر هر چيز (228) طلاقى كه شوهر ميتواند در آن رجوع كند دو مرتبه است پس وقتى طلاق داد يا بخوشى و سازگارى رجوع كند يا بنيكى رها كند و حلال نيست كه چيزى از مهر آنان بجور بگيرند مگر آنكه بترسند كه حدود و احكام خدا را رعايت نكنند در چنين صورت زن هر چه از مهر خود بشوهر براى طلاق ببخشد بر آنان روا باشد اين احكام و حدود خداست از آن تجاوز نكنيد و هر كس تجاوز كند از حدود خدا در حقيقت بر خود ستم نموده و از ستمكاران است (229) اگر زن را طلاق سوم داد حلال نيست آن زن بشوهر رجوع كند مگر آنكه زن شوهر ديگرى اختيار كند اگر شوهر دوم آن زن را طلاق داد ميتواند بشوهر اول باز گردد اگر گمان كنند كه ميتوانند حدود خدا را نسبت بازدواج نگاه دارند اينست احكام خدا كه براى مردم دانا بيان ميشود (230)