خطاب رسيد اى رسول ديرى نميگذرد كه اين مردم از تكذيب خود پشيمان خواهند شد (40) از روى حق و عدالت آن مردم گرفتار صيحه آسمانى شده و چون خاشاك و علف خشكيده محو و نابود شدند و البته رحمت خدا از مردم ستمگر دور ميباشد (41) باز پس از آن قوم گروه ديگرى آفريديم (42) براى هر امتى اجل محترم و موعد مقررى است كه هرگز پيش و پس نخواهد شد (43) آن گاه براى هدايت خلق پى در پى رسولانى فرستاديم كه براى رهبرى و ارشاد آنها ميآيد تكذيب ميكردند ما نيز داستان آنها را براى عبرت ديگران بيان ميكرديم و مردم بىايمان از رحمت پروردگار بدور هستند (44) تا اينكه ما موسى و برادرش هارون را با آيات و دلايل روشنى فرستاديم (45) بسوى فرعون و پيروانش ولى آنها نخوت ورزيده و مردم بلند پرواز و سركشى بودند (46) پس گفتند آيا ما بدو نفر انسان كه مانند خود ما هستند ايمان بياوريم كه قبلا بما كرنش و نيايش مينمودند (47) و چون موسى و هارون را تكذيب كردند بهلاكت رسيدند (48) در صورتى كه ما بموسى تورات را وحى نموديم تا شايد آن قوم هدايت پذير شوند (49)