اگر بردبارى و استقامت ما نبود بزودى ما را از خدايان خودمان دور و گمراه ميساخت بزودى وقتى كه عذاب و كيفر ما را ديدند ميفهمند از آنها گمراهتر در اين جهان نيست (42) اى پيغمبر آيا ديدى كسى كه دلخواهها و هواى نفس خود را خداى خويش نموده چگونه هلاك شد؟ آيا تو ميتوانستى مانع نابودى و فناى او شوى؟ (43) آيا گمان دارى بيشتر اين كافران شنوايى داشته و يا قدرت تعقل و انديشهاى دارند؟ اين چنين نيست بلكه آنها در نادانى مانند چهارپايان و يا بدتر از حيوان ميباشند (44) آيا نميبينى خداوند چگونه سايه را بگسترانيد و اگر ميخواست آن را ساكن و متوقف مينمود پس آن گاه آفتاب را بر آن دليلى قرار داديم (45) آن گاه آن را بتدريج بسوى خودمان قبض ميكنيم (46) او آن خدايى است كه شب را پوششى براى شما مقرر فرموده و خواب را وسيله آرامش و آسايش شما ساخته و روز را براى حركت و فعاليت و كار قرار داد است (47)