و ما را مردم گمراه و تبهكار از راه منحرف نموده بضلالت انداختند (99) و ما در اين روز بدبختى نه شفيعى داريم (100) و نه دوست و رفيقى داريم كه از ما حمايت و پشتيبانى نمايند (101) پس اى كاش باز هم ما بدنيا برميگشتيم تا از مؤمنان باشيم (102) در اين ندامت و پشيمانى گمراهان آيت و عبرتى است و ليكن بيشتر مردم باز هم ايمان نميآورند (103) و البته پروردگار تو مقتدر و مهربان و رءوفست (104) قوم نوح نيز رسولان حق را تكذيب كردند (105) آن وقتى كه برادرشان نوح گفت آيا وقت آن نرسيده كه پرهيز كار شويد (106) من براى شما رسولى خيرخواه و امين هستم (107) از خدا بترسيد و پرهيزكار شده و از خدا پيروى كنيد (108) و من از شما مزد رسالت نميخواهم زيرا چشم اميد و پاداش فقط بخداى عالم دوختهام (109)