سپس بقيه آن قوم سركش را غرق و نابود نموديم (120) اين حادثه نوح و قوم او خود آيت بزرگ و وسيله عبرت است اما باز بيشتر مردم ايمان نميآورند (121) و خداى تو بسيار توانا و مهربانست (122) قوم عاد هم رسولان پروردگار را تكذيب كردند (123) وقتى كه هود با مهر برادرى بايشان گفت آيا هنوز وقت آن نرسيده كه خدا ترس و پرهيزكار شويد (124) من براى شما پيغمبرى خيرخواه و امين هستم (125) از خدا بترسيد و از اوامر پروردگار پيروى و اطاعت كنيد (126) و من براى رسالت خودم از شما مزدى نميخواهم و پاداش از پروردگار جهانيان مىگيرم (127) آيا شما اين كاخهاى سر بر فلك كشيده را بنا مىكنيد كه خود را مشغول ساخته و از ياد خدا غافل بمانيد (128) و ساختمانها و بناهاى محكم ميسازيد تا شايد در آنها جاويدان زندگانى كنيد (129) و چون خشم و غضب كنيد مانند جباران دست بظلم و ستم مىگشائيد (130)