ما مقام دانش و حكمت را بلقمان عطا كرديم تا سپاسگزار خداوند خويش شود و قدر مسلم آنست كه هر كس شاكر و سپاسگزار خدا باشد بنفع خود او است و مردم ناسپاس بايد بدانند كه خداوند بىنياز و ستوده صفاتست (12) اى رسول گرامى بياد آور وقتى را كه لقمان از روى پند و نصيحت بفرزندش گفت اى پسر عزيزم براى خدا قائل بشرك مباش زيرا شرك بخدا ظلم بسيار بزرگ و گناه غير قابل بخشايش است (13) ما بانسان درباره پدر و مادر تاكيد بليغ نموديم مخصوصا مادر كه بار حمل او را برداشته و مدت باردارى و تولد و شير دادن دو ساله پى در پى رنج و زحمت توان فرسا را متحمل گرديده كه بعد از شكر و ثناى من از پدر و مادر خود شكر گذارى نموده و بدانند كه بازگشت همه آنها بسوى من خواهد بود (14) با اين مقامى كه پدر و مادر دارند اگر كوشش كنند كه ترا منحرف ساخته و مشرك سازند و بآنچه را كه نميدانى وادار كنند گوش بحرف آنها مده و اطاعت دستور آنها را منما ولى در دنيا با آنها نيكى و حسن سلوك داشته و از راه كسانى كه رو بدرگاه ما ميآورند پيروى كن زيرا بازگشت همه شما بسوى من است و من در روز رستاخيز از آنچه كه كردهايد شما را با خبر و مطلع خواهم ساخت (15)