سپس ما كتاب را بارث بكسى دادهايم كه از بين خلايق برگزيدهايم ولى بعضى از مردم بخويشتن ظلم كردند و بعضى حد اعتدال را رعايت و جمعى هم بدستور پروردگار در هر كار خيرى پيشقدم و سبقت گرفتند كه اين مرتبه در حقيقت همان فضل بزرگ خداوند است كه شامل حال اين مردم سعادتمند شده است (32) بهشت جاويدى كه در آن وارد ميشوند با زيورهاى زرين و مرواريد زينت كرده شده و پوشش آنها از ابريشم و حرير است (33) و بسپاس آن همه نعمت زبان بستايش خدا گشوده و ميگويند خدا را شكر كه غم و اندوه ما را از بين برد و خداى ما بسيار آمرزنده و پاداش دهنده شكر است (34) خدايى را ستايش كنيم كه از لطف و كرم خود ما را بمنزل دائمى و بهشت جاويد وارد كرد كه در اينجا هيچ رنج و المى بما نميرسد و هرگز سستى و خستگى نخواهيم يافت (35)