و اگر بخواهيم همه را در دريا غرق كنيم كه هيچ فرياد رسى نداشته و راه نجاتى نيابند (43) مگر باز لطف و مرحمت ما آنها را نجات دهد تا وقت معينى بزندگى ادامه دهند (44) بايشان گفته شود كه مراقب گذشته و آينده خود بوده و تقوى داشته باشيد تا مورد ترحم و عنايت خدا واقع شويد (45) و هيچ آيتى از آيات حق بايشان نرسيد مگر آنكه از روى نادانى اعراض نموده و توجهى بآن نكردند (46) و هر وقت بآنها مىگفتند از آنچه خدا بشما روزى داده بفقرا و درماندگان انفاق نمائيد آن مردمان كافر كيش جواب مىدادند آيا بكسى دستگيرى و انفاق كنيم كه اگر خدا ميخواست آنها را هم چون ما از نعمتهاى خود بهرهمند ميساخت محققا شما مردم گمراهى هستيد (47) آن مردم ميگويند اگر شما راست مىگوييد پس آن وعده قيامت كه مدعى ميباشيد چه وقت خواهد بود (48)