چنانچه از انبياء پيشين كتابى نزد ما بود (168) ما نيز از بندگان با اخلاص خدا ميشديم (169) اين مردم مشرك بقرآن كافر شده و بزودى كيفر خود را خواهند دانست (170) در صورتى كه ما نسبت به بندگانى كه برسالت فرستادهايم پيش از اين پيمان استوار ساختهايم (171) البته آنها بر كافران غلبه كرده و پيروز ميشوند (172) و هميشه سپاه ما بر دشمن چيره خواهد شد (173) تو هم اى رسول گرامى تا روز معين از ايشان روى بتاب (174) تو آنها را بديده تيزبين خود بنگر و زود باشد كه آنها هم كاميابى و توفيق ترا خواهند ديد (175) آيا كفار طعنه عذاب ما را بتعجيل مىطلبند (176) همين كه عذاب ما بر پيرامون آنها نازل گردد ميفهمند كه روز و صبح ايشان چگونه بد و تاريك است (177) پس تو اى رسول ما تا روز مقرر از ايشان روى بگردان (178) آن گاه عذاب و خوارى آنها را ببين آنها هم فتح و فيروزى تو را بزودى خواهند ديد (179) پاك و منزه است پروردگار تو و خداوند عزت مقتدر و توانا و از توصيف جاهلانه خلق مبرا است (180) سلام و تحيات خدا بر رسولان و انبياء او باد (181) و شكر و سپاس مختص خدايى است كه پروردگار جهانيان است (182)