همين كه بشر در رنج و مصيبتى گرفتار شود دست بدعا برداشته و بدرگاه خدا رو كرده توبه و انابه مينمايد و چون نعمت و ثروت باو عطا شده و رفع آلام و مصائب از او شود آنچه پيش از آن ميخواند بكلى فراموش ساخته و براى خدا شركائى قرار ميدهد تا باعث گمراهى او شود، اى پيغمبر باين قبيل مردم بگو كمى در اين كفر خود راحت و آسايش بجو كه تو عاقبت از اهل آتش و دوزخى و بعذاب ابدى گرفتار خواهى بود (8) آيا كسى كه در دل شب بطاعت خدا و بسجود و قيام مشغول بوده و از عذاب آخرت ترسان و برحمت پروردگار اميدوار است با كسى كه بعصيان و كفر زندگى ميكند يكسان ميباشد اى رسول گرامى بگو آيا مردم خردمند و دانا با نادان و غافل برابر هستند البته فقط كسانى كه عقل سليم دارند متذكر اين حقيقت شده و عبرت خواهند گرفت (9) اى پيغمبر مكرم بامتت بگو اى بندگانى كه بخداى يگانه ايمان آوردهايد خدا ترس و پرهيزگار باشيد زيرا هر كس كه در اين دنيا پرهيزگار و خوشرفتار باشد در همين دنيا هم نصيبش نيكويى و خوشى است و زمين خدا بسيار پهناور است اگر در سرزمينى حفظ ايمان براى شما مشكل شود بشهر و ديار ديگرى برويد و خداوند مردم شكيبا را اجر و پاداش بسيار خواهد داد (10)