در آن موقع هر كسى از خواب غفلت بيدار شده و فرياد واحسرتا بركشد و بگويد چگونه راه افراط پيمودم و در پيشگاه پروردگار عصيان ورزيده و وعده عذاب الهى را استهزاء و مسخره ميكردم (56) يا آنكه از شدت پشيمانى بگويد اگر خداوند مرا بلطف خويش راهنمايى ميفرمود من از پرهيزگاران ميشدم (57) يا آنكه موقع مشاهده عذاب ميگويد اگر بار ديگر بدنيا بازمىگشتم از نيكوكاران ميشدم (58) آرى همين كه آيات قرآن من براى هدايت تو آمد آن را تكذيب نموده سركشى و تكبر پيشه خود كردى و از جمله كافران شدى (59) روز قيامت خواهى ديد كسانى كه بر خدا دروغ بستهاند روسياه ميباشند آيا نه اينست كه براى مردم سركش و متكبر در جهنم قرارگاه و منزلى است؟ (60) البته خداوند مردم پرهيزگار و با تقوى را در نتيجه اعمال صالحه و حسنات و پيروى از فرمان پروردگار از عذاب نجات مىبخشد نه بايشان رنج و المى ميرسد و نه آنكه غمگين و اندوهناك شوند (61)