كافران ميگويند پروردگارا براى آنكه ما بگناهان خود اعتراف كنيم دو بار ما را مرده و باز زنده فرمودى آيا جهة بيرون رفتن از اين عذاب براى ما راهى و وسيلهاى هست؟ (11) با ايشان گفته ميشود اين عذاب بكيفر معتقدات نارواى شماست كه چون در نزد شما خدا را به يكتايى و يگانگى ياد ميكردند اظهار كفر و شرك نموده و چون براى حضرتش شريكى قائل ميشدند قبول نموده و ايمان ميآورديد اكنون قضاوت و حكومت با خداوند متعال و بزرگ است (12) آن خدايى كه آيات عظمت خود را بر شما آشكار ساخت و از آسمان براى شما روزى فرستاد و البته كسى متذكر اين لطف ميشود كه همواره روى بدرگاه خدا برده باشد (13) پس خدا را از روى كمال اخلاص بخوانيد و اگر چه بر خلاف ميل كافران باشد (14) آن خداى كه صاحب مرتبه بلند و عرش عظيم است و بفرمانش روح را بر هر يك از بندگان خود ميفرستد تا بندگانش را از روز قيامت و شدائد آن بر حذر دارد (15) و آن روزى است كه حقيقت خوب و بد همه آشكار شود و هيچيك از اعمال خلق بر خدا پنهان نماند در آن روز سلطنت عالم با كيست؟ البته با خداى يكتاى منتقم و قاهر است (16)