و اما قوم ثمود را ما با ارسال رسولان هدايت نموديم ولى ايشان كورى گمراهى را بر هدايت ترجيح داده و بر اثر ضلالت و بدكارى و اعمال ناروايى كه از ايشان سر ميزد دچار صاعقه عذاب شده و هلاك شدند (17) ولى از همان قوم كسانى را كه ايمان آورده و با تقوى بودند از نيستى و هلاكت رهايى بخشيديم (18) ميرسد آن روزى كه دشمنان خدا را بسوى آتش دوزخ كشانيده و همه را محشور و حاضر سازند (19) و چون همه حاضر گشتند گوش و چشم و پوست بدن آنها بتمام كارهايى كه در دنيا نمودهاند گواهى و شهادت دهند (20) آنها بپوست و ساير اعضاء بدن خود ميگويند چرا بر عليه ما شهادت داديد در جواب گويند خدايى كه شما را و كليه هستى را آفريده ما را بسخن آورد همانطورى كه همه موجودات را گويا فرمود اوست كه شما را از اول خلق فرموده و چون بميريد بسوى او بازگشت خواهيد نمود (21) شما كه كارهاى ناروا و زشت خود را پنهان مىنموديد براى آن نبود كه گوش و چشم و پوست بدنتان امروز شهادت ندهند، لكن از آن جهت گناه خود را پنهان ميداشتيد كه تصور ميكرديد كارهاى زشتى كه از خلق پنهان مىكنيد از خداوند هم پنهان مانده و بر آن آگاه نيست (22)