پس از او اعراض كردند و گفتند شخص ديوانهايست كه مردم باو قرآن آموختهاند (14) اندك زمانى عذاب را از ايشان برداريم باز بكفر خود بازميگردند (15) اى رسول ما منتظر آن روز بزرگ باش كه ما آنها را بعذاب سخت انتقام خواهيم كشيد (16) ما پيش از اين امت قوم فرعون را آزموديم و رسولى بسوى ايشان فرستاديم (17) آن رسول گفت اى فرعونيان امر بندگان خدا را بمن واگذاريد من رسول امين پروردگارم (18) بر خدا تكبر و طغيان مجوئيد كه من بر شما حجت آشكار آوردهام و من بخداى خود و شما پناه ميبرم اگر قصد اذيت و آزار و سنگسار من كنيد (20) و اگر برسالت من ايمان نمىآوريد از من دورى بجويد (21) پس دعا كرد كه اى پروردگار اينان مردمى مجرم و بدكارند (22) پروردگار امر فرمود تو بندگان با ايمان مرا شبانه از شهر بيرون بر تا فرعونيان شما را دنبال كنند (23) آن گاه از دريا بگذر تا فرعون و لشكريانش تمام بدريا غرق شوند (24) چه بسيار مردمى در دنيا بودند كه باغ و بوستانها و چشمه آب (25) و زراعات و مقام و منزلها و قصور عالى را رها كردند و رفتند (26)